Jak zmniejszyć tremę występując publicznie?

Udostępnij

Jeśli mamy świadomość tego, że nasze przygotowanie jest dobre, nasza trema również jest w stanie się zmniejszyć. Niestety, nawet to często nie jest wystarczające, aby całkowicie pozbyć się jej działania, którego nie można opisywać inaczej niż jako doświadczenia destrukcyjnego.

Trema potrafi być bowiem przede wszystkim wynikiem naszej nie najlepszej samooceny i jako taka nie ma wiele wspólnego z rzeczywistością. Na szczęście, istnieje przynajmniej kilka technik, które sprawiają, że można ją zminimalizować.

Zmniejszenie tremy - sposoby

Na pierwszy plan wysuwa się, oczywiście, dobre przygotowanie, warto bowiem pamiętać o tym, że musimy być pewni naszego wysokiego poziomu merytorycznego. Trema jest zwykle najbardziej dokuczliwa na początku, warto więc nauczyć się na pamięć przynajmniej kilku pierwszych minut wystąpienia. Konieczne jest też spokojne, a jednocześnie głębokie oddychanie. Ta rada może sprawiać wrażenie nieco naiwnej, okazuje się jednak, że charakteryzuje się zdumiewającą skutecznością. Innym sposobem na radzenie sobie z tremą jest poznanie naszych sabotujących myśli. Trudno je natychmiast wyeliminować, każdą z nich można jednak nauczyć się zastępować pozytywną deklaracją. Już po rozpoczęciu wystąpienia zaleca się też złapanie kontaktu wzrokowego z przynajmniej jednym jego uczestnikiem. Niech to będzie osoba, która znamy i o której wiemy, że nam sprzyja. Często przydają się też anegdoty i żarty, nie trzeba ich wprowadzać na siłę, często okazuje się jednak, że są one w stanie wprowadzić luźniejszą atmosferę, a ta pomaga tak nam, jak i słuchaczom.

Walka z tremą

Warto też pamiętać, że to trening sprawia, że stajemy się mistrzami. Nasze doświadczenie sprawia, że mamy większą swobodę i systematycznie zaczyna nam towarzyszyć mniejszy stres. Możemy też lepiej się poznać i trafniej przewidywać zachowania charakterystyczne dla naszych odbiorców. Jeśli zatem dopiero zaczynamy przygodę z wystąpieniami publicznymi, musimy liczyć się z tym, że przyjdzie nam włożyć sporo pracy i zaangażowania w ich powodzenie. Nie zaszkodzi tez wsłuchiwanie się w informacje zwrotne, te bowiem ułatwiają nanoszenie korekt.

Jak się zmotywować?

Deklaracja innym tego, co chcemy osiągnąć

Robiąc to, silnie angażujemy własne ja. Trzeba pamiętać, że nie podjęcie działania bądź nie wykonanie tego, co zadeklarowaliśmy się zrobić może prowadzić do powstania tak zwanego dysonansu. Jest to bardzo nieprzyjemne napięcie, które jest wynikiem braku zgodności między tym, co zapowiedzieliśmy, że zrobimy, a tym co ostatecznie zrobiliśmy. Napięcie, które się pojawiło jest bardzo silnym czynnikiem motywującym nas do jego usunięcia. Najbardziej korzystne jest oczywiście podjęcie działania. Jeżeli się na to nie zdecydujemy, ucierpi nasza samoocena. Wówczas nie będziemy w stanie zrobić nic, co usunie dysonans.

Sprecyzuj cel

Jest to podstawowa czynność. Jeżeli wiemy, co ma dla nas naprawdę duże znaczenie i na czym nam naprawdę bardzo zależy, o wiele łatwiej jest się tego podjąć. Jeżeli określone zadanie jest dla nas naprawdę ważne, może wzbudzać w nas motywację wewnętrzną. Jest to tendencja do podejmowania, a następnie kontynuowania danego działania z uwagi na samą treść, jaką ma dana aktywność. Co to oznacza? Już samo działanie będzie dla nas istotne, a jednocześnie nagradzające. Zewnętrzna nagroda to jedynie konsekwencja tego działania i odgrywa ona mniejszą rolę.

Nagrody

Nie jest trudne zaplanowanie sobie przyjemnej nagrody w związku z wykonaniem zadania. Jest to czynnik motywujący nas również do pracy. Sprawia bowiem, że nasze myśli kierowane są na oczekiwaną nagrodę, a nie na trud, który związany jest z podejmowanym działaniem. Pozytywne myśli i uczucia, jakie żywimy względem nagrody mogą zostać przeniesione na myśli oraz uczucia, które pojawiają się w związku z działaniem. Nieprzyjemne na początku działanie może okazać się dla nas czymś naprawdę bardzo przyjemnym.

Plan działania

Wizualizacja celu

Warto wyobrazić sobie to, co zamierzamy zrobić i to, co chcielibyśmy osiągnąć. Wizualizacja sprawia, że abstrakcyjny cel zamienia się w żywy i naprawdę realny obraz. W efekcie wytwarza się prawdziwe pobudzenie fizjologiczne, które jest jednym z niezbędnych czynników do tego, aby podjąć określone działanie.

Analiza negatywnych konsekwencji

Negatywne konsekwencje jakie możemy ponieść do pewna strata. A tego nie lubi nikt z nas. Świadomość, że brak działania może nas narazić na stratę jest jednym z czynników zachęcających do działania.

Komentarze (0)

Zostaw komentarz